Ik heb zo’n 20 keer de 11Merentocht mogen fietsen en iedere keer was ik weer dankbaar dat al die vrijwilligers de tocht wilden organiseren en o.a. voor mij klaar wilden staan, zodat ik een leuke dag kon hebben. Vorig jaar heb ik daarom het besluit genomen om dit om te draaien en ik moet zeggen: Wat heb ik een ontzettend mooie, leuke en dankbare dag gehad.
De dag (21 mei 2022) begon ontzettend vroeg, maar na uitleg van Hertzen en het spannen van lintjes begonnen we met een groep om de deelnemers met auto op hun plek te zetten. Al snel kwam ik op het kruispunt voor de brug te staan. Auto’s van van links, van rechts en fietsers die bij de auto vandaan kwamen, fietsers die begonnen en alles vooral zoveel mogelijk door elkaar. Gelukkig was iedereen erg vriendelijk en hadden we onderling met de parkeerploeg een goede afstemming. Volgens mij is iedereen zonder schade en met een grote lach op het gezicht aan de tocht begonnen.
Vervolgen snel naar huis om even op te frissen, de korte broek aan te trekken en de auto naar Oudega te pakken. Daar heb ik van Yme de kneepjes van de stempelpost geleerd. Eten verdelen, drinken vullen, afval opruimen en stempelen. De heren hadden de bevoorrading prima onder controle, dus ik heb mij bij drie tanige dames gevoegd om de rijders te begroeten, een hart onder de riem te steken, een lach op hun gezicht te brengen, een schouder als het nodig was en vooral een stempel te geven. De tijd vloog om. Wat was dat genieten.
Uiteraard kwam ik ook vele bekenden tegen. Mensen met wie ik zelf veel gefietst heb en ook uiteraard de deelnemers van de RTC Rally 11M Fyts training. Alle vijf hebben ze de tocht met vlag en wimpel volbracht. Van hun mochten we ook mooie complimenten ontvangen. Dank je wel.
Rond 16.00 uur hebben de we post gesloten, de bus ingepakt en ben ik terug gereden. Ik heb de route van de tocht gevolgd en onderweg vele rijders aangemoedigd. Ze gingen de finish wel halen. Ik ben ook nog gestopt. Er zat een man op een bankje voor zich uit te kijken, die ik nog een stempel had gegeven. Misschien was het beter om direct naar Sneek te fietsen zo vermoeid zag hij eruit, maar hij zag het nog wel zitten om naar de finish te rijden. Later bij de finish vertelde hij trots dat hij gewoon de route gevolgd had inclusief de Col de Folsgare. Respect.
In Sneek aangekomen, heb ik een rondje over het parkeerterrein gelopen van het ROC. Allemaal aardige mensen met een enorme grijns op het gezicht en ontzettend trots vertelden ze over hun tocht. Een dame vertelde dat ze al jaren geen hamburger had gehad, maar dat de hamburger die ze van RTC Rally kreeg, toch welk heel erg lekker was.
Teruggekomen bij de sporthal allemaal blije gezichten van Rally leden die daar als vrijwilliger stonden in hun mooie Hoody. Even genieten van een colaatje. Ik zou nog even helpen om de parkeerterreinen op te ruimen, maar anderen hadden dit klusje al geklaard. Dan maar even helpen om de vrachtwagen in te pakken met het overgebleven eten en dit nog naar de voedselbank brengen.
In de kantine zaten de vele vrijwilligers te genieten en eindelijk kon ik ook even zitten. Kopje koffie, lekker hamburger en goed gezelschap met mooie en bijzondere verhalen sloten de dag heerlijk af.
In mijn dagelijks werk heb ik veel met klachten te maken en dingen die niet goed gaan. Op een dag als de 11Merentocht krijg je als vrijwilliger zoveel complimenten en is er zoveel dankbaarheid van de mensen. Er zijn een aantal geweest die mij heel erg bewust hebben bedankt dat ik mijn vrije tijd voor hun wilde opofferen. Ik deed het met heel veel plezier en heb er enorm veel energie van gekregen.
Dank dat ik dit jaar onderdeel uit heb mogen maken van een prachtige organisatie en dat ik zoveel mensen blij hebben kunnen maken. Wat een heerlijk gevoel.
Molenwiek / Marcel